Daktuinen

Een daktuin is een dak dat bedekt is met planten. Een groendak is meer dan alleen maar een tuin boven je hoofd. Afhankelijk van het soort beplanting en het concept, spreekt men over extensieve en intensieve groendaken.

Intensieve groendaken of daktuinen bestaan net als gewone tuinen uit grassen, kruiden, struiken en soms zelfs bomen. Uiteraard kan je die alleen aanleggen als die voldoende stevig zijn.

Extensieve groendaken of vegetatiedaken zijn vooral begroeid met mossen, vetplanten en kruiden, heel eenvoudig in onderhoud, maar niet beloopbaar.

De materialen die gebruikt wordt voor de aanleg van een daktuinen dienen aan speciale voorwaarden te voldoen. Men onderscheidt:

• Eénlaagse systemen: de begroeiing wordt rechtsreeks in een substraatlaag geplant; er is dus geen drainage noch waterreservoir. Dit type groendak is af te raden omdat het op termijn voor problemen zal zorgen, onder meer op het gebied van de waterdichting; ook de waterafvoer zal niet verbeteren.
• Tweelaagse systemen: samengesteld uit een substraat en een draineerlaag (bijv. weefsel of geëxpandeerd kleikorrels) , over het algemeen gescheiden door een filtervlies;
• Drielaagse systemen: deze bevatten ook nog een waterreservoir, al dan niet geïntegreerd in de draineerlaag, waarin de planten in periodes van droogte het nodige vocht kunnen vinden.

Meestal wordt er gesproken over intensieve en extensieve groendaken. Belangrijk om weten is dat tussen deze 2 uitersten een waaier aan tussenvormen ligt die een geleidelijke overgang vormen van intensieve naar extensieve groendaken.

Intensieve dakbegroeiing is als een gewone tuin met vaste planten zoals heesters, struiken, gras en zelfs bomen. Dit soort planten stelt speciale eisen aan de opbouw van de dakbegroeiing. Zij hebben regelmatig water en verzorging nodig. Vanwege het gewicht van 300 kg/m² en hoger en een bouwhoogte van ten minste 20 cm kan dit type begroeiing alleen worden toegepast wanneer hier al tijdens het ontwerpen van het gebouw rekening mee is gehouden.

Kenmerken

• Vrije keuze in beplanting
• Vrij ontwerp
• Te combineren met parkeerdaken en begaanbare daken
• Hoog gewicht > 300 kg/m²
• Hoge bouwhoogte > 20 cm
• Veel onderhoud

Extensieve dakbegroeiing is een natuurlijke vegetatievorm die weinig onderhoud vraagt. Er wordt gebruik gemaakt van beplanting die nauwelijks verzorgd hoeft te worden en ook geen extra water nodig heeft. Denk bijvoorbeeld aan Sedum soorten, kruiden en bepaalde grassoorten. De bouwhoogte kan daardoor worden beperkt tot ± 10 à 12 cm (in een West-Europees klimaat). Door deze geringe bouwhoogte is ook het gewicht van de dakvegetatie beperkt. Per cm bouwhoogte moet worden gerekend met ± 15 kg/m² (bouwhoogte 10 cm = 150 kg/m².) Dit type dakbegroeiing is speciaal ontwikkeld voor daken die moeilijk toegankelijk zijn en slechts een beperkte last kunnen dragen (bijvoorbeeld daken van opslag- en productiehallen).

Kenmerken:

• Weinig onderhoud
• Het dak hoeft niet gemakkelijk toegankelijk te zijn
• Laag gewicht
• Geringe bouwhoogte
• Beperkte keuze in beplanting

Daktuinen

Een daktuin is een dak dat bedekt is met planten. Een groendak is meer dan alleen maar een tuin boven je hoofd. Afhankelijk van het soort beplanting en het concept, spreekt men over extensieve en intensieve groendaken.

Intensieve groendaken of daktuinen bestaan net als gewone tuinen uit grassen, kruiden, struiken en soms zelfs bomen. Uiteraard kan je die alleen aanleggen als die voldoende stevig zijn.

Extensieve groendaken of vegetatiedaken zijn vooral begroeid met mossen, vetplanten en kruiden, heel eenvoudig in onderhoud, maar niet beloopbaar.

De materialen die gebruikt wordt voor de aanleg van een daktuinen dienen aan speciale voorwaarden te voldoen. Men onderscheidt:

• Eénlaagse systemen: de begroeiing wordt rechtsreeks in een substraatlaag geplant; er is dus geen drainage noch waterreservoir. Dit type groendak is af te raden omdat het op termijn voor problemen zal zorgen, onder meer op het gebied van de waterdichting; ook de waterafvoer zal niet verbeteren.
• Tweelaagse systemen: samengesteld uit een substraat en een draineerlaag (bijv. weefsel of geëxpandeerd kleikorrels) , over het algemeen gescheiden door een filtervlies;
• Drielaagse systemen: deze bevatten ook nog een waterreservoir, al dan niet geïntegreerd in de draineerlaag, waarin de planten in periodes van droogte het nodige vocht kunnen vinden.

Meestal wordt er gesproken over intensieve en extensieve groendaken. Belangrijk om weten is dat tussen deze 2 uitersten een waaier aan tussenvormen ligt die een geleidelijke overgang vormen van intensieve naar extensieve groendaken.

Intensieve dakbegroeiing is als een gewone tuin met vaste planten zoals heesters, struiken, gras en zelfs bomen. Dit soort planten stelt speciale eisen aan de opbouw van de dakbegroeiing. Zij hebben regelmatig water en verzorging nodig. Vanwege het gewicht van 300 kg/m² en hoger en een bouwhoogte van ten minste 20 cm kan dit type begroeiing alleen worden toegepast wanneer hier al tijdens het ontwerpen van het gebouw rekening mee is gehouden.

Kenmerken

• Vrije keuze in beplanting
• Vrij ontwerp
• Te combineren met parkeerdaken en begaanbare daken
• Hoog gewicht > 300 kg/m²
• Hoge bouwhoogte > 20 cm
• Veel onderhoud

Extensieve dakbegroeiing is een natuurlijke vegetatievorm die weinig onderhoud vraagt. Er wordt gebruik gemaakt van beplanting die nauwelijks verzorgd hoeft te worden en ook geen extra water nodig heeft. Denk bijvoorbeeld aan Sedum soorten, kruiden en bepaalde grassoorten. De bouwhoogte kan daardoor worden beperkt tot ± 10 à 12 cm (in een West-Europees klimaat). Door deze geringe bouwhoogte is ook het gewicht van de dakvegetatie beperkt. Per cm bouwhoogte moet worden gerekend met ± 15 kg/m² (bouwhoogte 10 cm = 150 kg/m².) Dit type dakbegroeiing is speciaal ontwikkeld voor daken die moeilijk toegankelijk zijn en slechts een beperkte last kunnen dragen (bijvoorbeeld daken van opslag- en productiehallen).

Kenmerken:

• Weinig onderhoud
• Het dak hoeft niet gemakkelijk toegankelijk te zijn
• Laag gewicht
• Geringe bouwhoogte
• Beperkte keuze in beplanting